John Marsden "Jutro, kiedy zaczęła się wojna"

Autor: John Marsden

Tytuł: "Jutro, kiedy zaczęła się wojna"
Wydawnictwo: Znak liter nova

Ilość stron: 271 

Ocena: 6/6

Wojna. Na świecie to zjawisko jest bardzo powszechne. I wojna światowa, II wojna światowa, wojny na Bliskim Wschodzie to przykłady konfliktów, o których albo uczymy się w szkole, albo widzimy w telewizji obraz zakrwawionych, bezbronnych ludzi, którzy walczą o swoją niepodległość. Ale co byśmy zrobili, gdyby wojna przyszła tak niespodziewanie, że zwinęliby nam rodziców, a my byśmy przetrwali tylko dzięki jakiejś norze bez dostępu do Internetu, telewizji czy bierzącej wody? Dobre pytanie, bo właśnie w takiej sytuacji zostali postawieni główni bohaterowie książki pt. "Jutro, kiedy zaczęła się wojna".

Ellie, Robyn, Corrie, Homer, Kevin, Fi i Lee wyruszają na wycieczkę do Piekła, niczego się nie spodziewając. Ich uwadze nie są obojętne samoloty, które zauważają. Odpowiedź na pytanie, dlaczego lecą, sama im się nasuwa. Po prostu w ich miejscowości odbywa się festyn, na którym odbędzie się defilada. Ich poglądy ulegają gwałtownej zmianie, gdy docierają do swojej wioski.

Okazuje się, że nikogo nie ma. Rodzice gdzieś poznikali, zwierzęta umierają, prądu brak, a oni nie wiedzą, co robić. Później, jak się okazuje, wszyscy zostali pojmani przez żołnierzy obcych wojsk, które niespodziewanie zaatakowały ich kraj. Decydują się na bardzo odważny krok. Zamierzają powynosić jedzenie ze swoich domów i z powrotem wrócić do Piekła.

Okazuje się to nie lada wyzwaniem. Muszą pokonać rzesze strażników, którzy kontrolują ten teren. Stosują naprawdę bardzo pomysłowe sztuczki, jak ich przechytrzyć. Z czasem zaczynają funkcjonować jako wojska partyzanckie, które zaczynają uprzykrzać życie żołnierzom. Dzięki ich wywiadowi dowiadują się, że ich rodziny są całe i zdrowe. Wysadzenie mostu to jeden z ich pomysłów, który oczywiście wypalił.

Książka jest prowadzona w narracji pierwszoosobowej i chyba trochę źle stało się, że nie jest to narracja trzecioosobowa. Wydarzenia widzimy z perspektywy Ellie, która nie może znać przygód swoich kolegów, którzy wyruszyli w celu znalezienia informacji o tym, co się stało.

Bohaterzy są tutaj różni. Od Fi, która na początku książki powaliła mnie łopatki swoimi pomysłami, do Homera, którego Ellie wcześniej nie doceniała, a okazuje się bardzo dobrym strategiem. Humoru też nie brakuje w tej pozycji, szczególnie scena z poduszką i Fi bardzo mnie rozśmieszyła.

Ta książka nie jest absolutnie przewidywalna. Nie obchodzi się bez rannych, zagubionych, ale autor zachowuje jednak jeden element przewidywalności. Głowni bohaterowie mają niebywałe szczęście. W tego typu książkach mają naprawdę takie sytuacje, w których inny, epizodyczny bohater dostałby kulkę w głowę, a ten główny bohater już nie. Autor stara się ich "chronić" ich, ale pod koniec pierwszego tomu trochę już "zmniejsza tę ochronę", bo zdarza się pewien wypadek.

Nie wiem, jak to będzie w drugim tomie, ale jestem już tego bardzo ciekaw, bo w tej książce zdarzyło się już wiele i mam nadzieję, że następne książki nie zepsują mi opinii o tym cyklu, na przykład z braku pomysłowości ze strony autora.

Nic dodać, nic ująć, bo ta ksiażka bardzo mi się podobała. Autor trzyma w napięciu, a wszystko jest doskonale zaplanowane. Poczynania z benzyną są tego przykładem. Bardzo dobra pozycja na wakacyjne, gorące dni. Tę książkę mogę polecić każdemu z ręką na sercu. :)

---------

Tym razem polska piosenka: